Clavecimbels

Dit zijn die andere historische klavierinstrumenten die nu zo veel bekender zijn.

De clavecimbel familie bestaat zelf weer uit de gewone clavecimbels die iedereen meteen in gedachten heeft. Grote instrumenten die lijken op de latere vleugel piano's. Maar indertijd werden er ook andere, kleinere instrumenten gebouwd. Zoals spinetten en virginalen. En van de virginalen zijn er dan weer twee varianten: het spinet-virginaal en de muselaer.

Het verschil tussen een spinet- en muselaer virginaal zit 'm in de positie van het toetsenbord. Als dat aan de linkerkant van het instrument zit, dan tokkel je de snaren bijgevolg dicht bij de kam. Dat geeft een klank met veel boventonen, sommigen vinden het zelfs een beetje nasaal klinken. Een muselaer daarentegen heeft het toetsenbord aan de rechterkant van het instrument en dus tokkelt die de snaren op pakweg een derde van de snaar. Dat geeft een veel klank met veel meer grondtonen, ronder en voller. Maar het is een klank die zo typisch is dat je op een dergelijk instrument ook eigenlijk liefst alleen specifiek hiervoor geschreven muziek wil spelen, pavane's bijvoorbeeld. Ook heeft een snaar middenin een veel grotere uitslag dan aan de uiteinden, het gevolg is dat het voor een plectrum lastig wordt de snaar te raken bij snelle repetitie van noten.

Van beide instrumenten heb ik een kleine uitvoering in mijn assortiment, de één een kopie naar een spinet virginaal van Johannes Ruckers uit 1629 en de ander geïnspireerd door een muselaer door Andreas Ruckers uit 1610. Allebei zijn ze 4½ voet in lengte.

Kies voor meer informatie een instrument uit het menu links.